امروز با حافظ

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو بنده طالع خویشم که در این قحط وفا طبله عطر گل و زلف عبیرافشانش باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت وز پی دیدن او دادن جان کار من است هر که دل بردن او دید و در انکار من است شاهراهیست که منزلگه دلدار من است عشق آن لولی سرمست خریدار من است فیض یک شمه ز بوی خوش عطار من است کآب گلزار تو از اشک چو گلنار من است نرگس او که طبیب دل بیمار من است یار شیرین سخن نادره گفتار من است