امروز با حافظ

اگر چه باده فرح بخش و باد گل​بیز است صراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتد در آستین مرقع پیاله پنهان کن به آب دیده بشوییم خرقه​ها از می مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر سپهر برشده پرویزنیست خون افشان عراق و فارس گرفتی به شعر خوش حافظ به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است که همچو چشم صراحی زمانه خون​ریز است که موسم ورع و روزگار پرهیز است که صاف این سر خم جمله دردی آمیز است که ریزه​اش سر کسری و تاج پرویز است بیا که نوبت بغداد و وقت تبریز است